Tarihsel süreçte, değişen ekonomik, coğrafi ve sosyal koşulların sonucunda, bazı köylerin idarî olarak bağlı bulundukları kazalardan ayrılarak bir başka kazaya ve hatta bir başka şehre bağlandıklarını sıkça görmek mümkündür. Bu gibi durumlarda ulaşım, sosyoekonomik etkileşimin yoğunluğu önemli bir gerekçe olarak alınacak resmî kararları etkilemiştir. 1955 yılına kadar Giresun’un Alucra kazasına bağlı olan Elige Köyü de bu durumların sonucunda, mesafece daha yakın ve etkileşimi, iletişimi daha kolay olan Sivas’ın Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanmıştır. Bu konuda alınan 28262 sayılı nihaî karar şöyledir:
“Karar
Birinci Madde: Giresun vilayeti Alucra kazasının Mindeval nahiyesine bağlı Elige köyü Sivas vilayeti Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanmıştır.
İkinci Madde: Bu kararın icrasına Dâhiliye Vekâleti memurdur. 24 Kasım 1955
[İmzalar: Reisicumhur Celal Bayar, Başvekil Adnan Menderes, Dâhiliye Vekili Etem Menderes]” (BCA, 030 11 1 00 00 254 40 20 2).
Dâhiliye Vekâleti’nden Başvekâlete gönderilen 27 Ekim 1955 tarihli dosyada; “Giresun Vilayeti Alucra kazasının Mideval nahiyesine bağlı Elige köyünün Sivas vilayeti Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanmasına dair hazırlanan karar ve esbabı mucibe layihası ilişik olarak sunulmuştur” üst yazısıyla Elige köyünün Suşehri’ne bağlanmasına ilişkin dayanakları içeren “esbab-ı mucibe layihası” yer almıştır (BCA, 030 11 1 00 00 254 40 20 3). Elige’nin Alucra’dan ayrılarak Sivas-Suşehri’nin Ağvanis nahiyesine bağlanma gerekçeleri ve konuya dair mütalaalar şöyledir:
“Esbabı Mucibe Layihası
Giresun Vilayeti Alucra kazasının Mindeval nahiyesine bağlı Elige köyünün Sivas vilayeti Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanması hakkında yapılan incelemede:
Giresun Vilayeti İdare Heyetinin 19/3/1953 gün ve 200 sayılı kararında; Elige köyünün Alucra kazasına 50 ve Suşehri kazasına 35 kilometre mesafede bulunduğu gibi bu köyle Alucra kazası arasında Berdiye ismiyle anılan dağın kış mevsimlerinde (4) ay kaza ile muvasalayı kesmekte ve bu yüzden halk gerek idarî ve gerekse hususi işlerini görmekte müşkilat çektikleri bu köyün Suşehri kazasına yollarının yaz ve kış açık olduğu ve gidip gelmeyi güçleştirecek hiçbir avarız bulunmadığı, bu köye çok yakın mesafede bulunan Ağvanis nahiyesinden geçen umumi şose yaz ve kış motörlü vasıtaların işlemesine müsait olduğundan bu kazada işlerini kolaylıkla görebilecekleri cihetle sözü edilen köyün Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanmasının uygun olduğu,
Umum Meclisinin 10/12/1953 gün ve 7 sayılı kararında; Elige köyünün Mindeval nahiyesine azami 20 ve Alucra kazasına da 30 kilometre mesafede bulunduğu, bu köy arazilerinin Aşağızağpa ve Yukarızağpa köyleri arazileriyle birbirine karışmış vaziyette ve yine Ozan, Eymir ve Hacıahmet köyleri yaylalarıyla da girift durumda bulunduğundan ileride iki vilayet arasında tefiriki müşkül bir sınır anlaşmazlığına sebep olunacağı, köyün Alucra ile olan yolunun Berdiye dağından değil Şebinkarahisar’ın Gölve köyünden geçmekte ve yaz kış Alucra ile irtibatı bulunmakta olduğu, ileri sürülerek bahis konusu köyün eskisi gibi Alucra’ya bağlı kalmasının muvafık bulunduğu,
Sivas Vilayeti İdare Heyetinin 27/11/1953 gün ve 523 sayılı, Umumi Meclisinin 17/12/1953 gün ve 44 sayılı kararlarında; bahis konusu köyün Alucra kazasına 50 ve Mindeval nahiyesine 15 kilometre gibi uzak mesafede olması ve aralarına geçit vermeyen ırmak ve dağların mevcut bulunmasına karşı Suşehri kazasına 30 ve Ağvanis nahiyesine 10 kilometre gibi yakın mesafede olup aralarında gidip gelmeyi güçleştirecek hiçbir engel bulunmadığı, alışverişlerini de Suşehrinde yaptıkları cihetle bu köyün Alucra kazasının Mindeval nahiyesinden ayrılarak Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanmasının uygun olacağı mütalaa edilmiştir.
Vekâletimizce yapılan incelemede, Giresun İdare Heyeti ile Sivas Vilayeti yetkili kurulları mütalaaları veçhile Giresun vilayeti Alucra kazasının Mindeval nahiyesine bağlı Elige köyünün Sivas vilayeti Suşehri kazasının Ağvanis nahiyesine bağlanması yerinde görülmüş ve işlemi de İl İdaresi Kanunu hükümlerine uygun bulunmuş olduğundan ilişik kararı bu maksatla hazırlanmıştır” (BCA, 030 11 1 00 00 254 40 20 4; BCA, 030 11 1 00 00 254 40 20 5).
1889 tarihli kayıtlarda aynı şekilde geçen Ağvanis’in adı, 1960’ta Gölova olarak değiştirilmiştir (Tahir Sezen, Osmanlı Yer Adları, T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü yay., Ankara 2017, s. 300). Bugünkü adı Yaylaçayı olan Elige Köyü’nün 2020 yılı toplam nüfusu 95’tir (https://www.nufusune.com/28908-sivas-golova-yaylacayi-koy-nufusu). Köyün eski adının Osmanlı kayıtlarında Elige olarak geçtiği, söz konusu yerin 1490-1570 yılları arasında Karahisar-ı Şarkî’ye bağlı nahiye, sonraki süreçte ise köy statüsünde olduğu görülmektedir (Sezen, a.g.e., s. 245). Elige köyünün adının ise “Elike” adlı Kırgız Türklerinin Adigine (L. N. Lezina-A. V. Supreanskaya, Bütün Türk Halkları, Selenge yay., İstanbul, 2009, s. 238) oymağından geldiği muhtemeldir.