(Geçen haftanın devamı)

1937’ye gelindiğinde ise Keşap’taki yatılı okulun öğrencilerinin sergiledikleri başarılı bir piyesin halk tarafından ilgiyle izlendiği görülmektedir. “Üvey Ana” adlı bu oyunda, izleyiciler duygulanmıştı. Neticede buraya yatılı okumaya gelen çocukların bir kısmı, anne-babalarından uzakta idi. Oyunun duygusallığının yanı sıra, bu gerçek durumun da izleyicilerin gözyaşlarında payı vardı. Öğrencilerin sergiledikleri bu oyunla ilgili haber de dönemin basınında “Çocuk Temsilleri” başlığıyla şöyle verilmişti:

“Keşap yatılı okul talebeleri güzel bir temsil gösterdiler.

Keşap (Hususi)- Keşap yatılı okul talebeleri geçtiğimiz Cumartesi günü akşamı ‘Övey Ana’ adlı iki perdelik piyesi muvaffakiyetle gösterdiler… Ana babalara ve bu meyanda çağrılanlara nasıl yetiştirildiklerini işle de anlatmış oldular…

Piyesin acıklı sahneleri vardı… Çocukları bunu iyi yaşattılar… Seyirciler arasında gözlerinden yaş gelenler vardı…

Çocuklar bu becerikliklerinden çok alkışlandılar.

Çocuklar, hem yetişiyorlar, hem yetiştiriyorlar… Yarın bu yeni nesil, bugünden mektep sırasında başladığı halterbiyesini en yüksek dereceye çıkaracaktır. Çünkü yetişmeyi ve yetiştirmeyi beraber öğreniyor… Yetişmenin, yetiştirmek için olduğuna inanıyor.

Bu çalışkan ve muvaffak yavruları taktir eder, onlarla uğraşanları ve yetiştirenleri tebrik ederiz.”[4]

Öğrencilerin sergiledikleri piyesin başarılı olması ve çok beğenilmesi bir yana, haber metninde öğrencilerin eğitimi ile ilgili yapılan vurguların, dönemin eğitim anlayışının bir parçası olduğu düşünülmektedir: “…yetişmeyi ve yetiştirmeyi beraber öğreniyor… Yetişmenin, yetiştirmek için olduğuna inanıyor…”

Yetişmek; yetişirken yetiştirmeyi öğrenmek…

Yetişmenin de yetiştirmek için olduğuna inanmak…

1930’larda Anadolu’nun ücra bir köşesinde, bir yatılı ilkokulda öğrenci olmak; böylesine kararlı, istikrarlı ve donanımlı yetişmek/yetiştirmek, dönemin kısıtlı olanaklarında yarınlar için ümit vaat eden yegâne yatırımdı…

Dipnotlar: [1] Giresun merkez ilçesine bağlı Lapa köyü. [2] Akgün, 14 İkinciteşrin 1935. Bu yılda, Bulancak’taki yatılı ilkokulun durumuna dair Giresun basınında yer alan bir haber ise şöyledir: “Bulancak’ta mevcut ilkokulun üst katı yapılmıştır. Köylünün yardımiyle yapılan bu okulda 400 kadar çocuk okuyacağını duyduk. İki yüzden fazla çocuk köylerden iştirak edecekmiş. Uzak köylerden gelen 50 çocuk yatıda kalacak. Şu köylülerin çocuklarını okutmak yolunda gösterdikleri fedakârlığı takdir ederiz. Yatıda kalan çocuklar mektebe yakın ayrı bir binada yatacaklardır. Bu bina kasabalıların ve köylünün yardımiyle maliyeden alınmış, henüz tapusu verilmemiş…”;
Akgün, 21 İkinciteşrin 1935. [3] Akgün, 16 İlkteşrin 1935. [4] Akgün, 15 Mart 1937.