Ünsüz adamın biri (nâm-ı  diğer Mahmut ÜNLÜ hoca) kalkmış Diyanet İşleri Başkanlığından emekli olan Prof.Dr Mehmet GÖRMEZ hocamızın arkasından (dedikodunun, ölmüş kardeşin etini yemek olduğunu bile bile) “Diyanet’e bundan daha tehlikelisi gelmemiştir diye düşünüyorum” diyor. Bir anda sosyal medya,  elektronik gazeteler, basılı medya, köşe yazarları bu paylaşıma dikkat kesiliyor, soyadı ünlü  ama  aslında  ilmi ünsüz olan  bu hocayı daha da ünlü ediyorlar!

Kim bilir GÖRMEZ hocam, bu ünsüz adamın hangi isteğini/menfaatini geri çevirdi. Ve kim bilir bu ünsüz, belki de GÖRMEZ hocamızın vedalaşırken söylediği  “…….bazı din söylemleri asla Diyanet’in  mihrap ve kürsülerine yaklaşmamalıdır” cümlesinden çok korktu. Kendi aklının alamayacağı, kendi  dilinin anlatmaya yetmeyeceği kadar büyük hizmetleri olan Görmez hocamızın imân ve itikadını sorguluyor, aklınca…Vatan, millet, devlet, ümmet sevgisini tartışmaya açıyor. Çünkü bu tipler, rakipleri karşısındaki ezikliğini, çaresizliğini böyle dışarı vururlar.

Ünsüz hocanın bu hezeyanından sonra yazılıp çizilenler, söylenenler, yorumlar .ise tam bir sosyal facia. Küfür, kaba, galiz sözler ve en  çok da bomboş sözler. Madem ki “Küçük insanlar kişileri, orta insanlar olayları, büyük insanlar fikirleri konuşur” küçük insan olmaya mı karar verdik?  Allah(cc)’ın yüce dinini menkıbe sanan yobazın kendine küfrettirme özgürlüğünü seçmesi neden bu kadar dikkatimizi çekiyor? Kendini magazin güzeli seçtirmek isteyen hocaların ardında ne işimiz var? Soruların tek cevabı var; boşuz, başıboşuz ve bomboşuz! Boş boş konuşunca, boş konuşan hocaların müridi oluyoruz, farkında bile değiliz! Üstat Necip Fazıl Kısakürek ne güzel söylemiş;

“Vatanımda sular akar başıboş
Herkes birbirini kakar, başıboş

Bozkırlardan topal bir tren geçer
Çocuk,  merkep, öküz bakar, başıboş

Yanmaz da yürekler, ateşe atsan!
Bir kibrit bir orman yakar, başıboş

Tarih, kutuplara kaçmış bir fener

Buz denizlerinde çakar başıboş

Yirmi dokuz harflik sözde aydınlar
Yafta yazar, isim takar, başıboş

Allah’ım, sen acı bu saf millete!
Aksam yatar, sabah kalkar, başıboş…”