Öyle eskiler vardır ki yenilerden daha fazla koruma altına alınır.
***
Rivayet olunur ki;
Buhara kentinde asırlık bir tekkede genç müridler, günün modasına uyarak dergdâhta geniş kapsamlı bir restorasyon yapılmasını arzu ederler…
Şeyh efendinin muvafakatiyle dergâhtaki bütün eski eşyalar (biri hariç); penceresinden perdesine, yer döşemesinden sedirlerine varıncaya kadar yenilenir.

Şeyh efendi, gençlerin restorasyon talebine muvafakat ederken sadece bir eşya için “sakın ha, buna kesinlikle dokunmayacaksınız!” der.

Restorasyon tamamlanır, günler geçer… Dergâhta her şey yeni, sadece tuvaletteki bir ibrik eski mi eski.

Bir gün müridlerden biri, “bu kadar yenilerin arasında bu eski ibrik çok uyumsuz görünüyor” der ve şeyhin sakın dokunmayın diye tembihlediği ibriği kapı dışına, sokağa atar.

Şey efendi bundan fevkalade rahatsız olur: “Evlatlarım ben demedim mi buna dokunmayacaksınız diye… Yanlış, çok yanlış yaptınız!.. Keşke buna dokunmasaydınız.”

İbriği sokağa atan genç, mahcup bir edayla “Efendim, bizi bağışlayınız, nihayet eski bir ibrik, sizleri bu derece üzüntüye sevk etmesinin sebebini öğrenebilir miyiz?” diye sorduğunda;

Şeyh efendi çok manidar ve ibretlik bir cevap verir: Evladım o ibrik benim mahrem yerlerimi görmüştü, korkarım ki şimdi dışarıda bunları konuşur!
***
Kıssadan Hisse:
Demek ki mahrem bilgileri sahip olanlar kolay kolay kapı dışarı bırakılmıyor muş!..

Vesselam…